Linda trapt af met de mededeling dat ze al jaren de triathlonsport bedrijft. In voorgaande jaren had ze aan 1/8- en ¼ triathlons deelgenomen, maar nadat ze vorig jaar in Didam een ½ triathlon had volbracht, begon het gevoel om een hele triathlon te volbrengen teveel te kriebelen. Omdat ze in haar vorige woonplaats Almere al vele malen aandachtig toeschouwer was geweest bij de enige hele triathlon van Nederland, besloot ze om zich voor de editie 2012 in te schrijven. Haast dreigde een valpartij door een afgelopen ketting bij de OD triathlon (Olympic Distance, 1½ km. zwemmen, 40 km. wielrennen en 10 km. hardlopen) in Aalsmeer nog roet in het eten te gooien. Deze val maakte ze in de eerste van zes ronden. Doordat Linda bevreesd was om niet weer op de fiets te durven stappen, heeft ze dit toch gedaan en heeft ze de overige vijf ronden uitgefietst. Doorzettingsvermogen -dat onontbeerlijk is voor een triatlete- is Linda niet vreemd.

Haar richttijd om te finishen in de Almere Holland Triathlon stelde ze op 11:30:00 uur. Het zwemmen ging evenwel zo lekker en snel dat behoorlijk voordeel op dit onderdeel boekte. Dit zal ongetwijfeld een gevolg zijn van de trainingen op dit onderdeel die ze bij Triathlon Vereniging Lelystad heeft gevolgd. Bij deze vereniging wordt ook alleen getraind op dit onderdeel. Voor de fiets- en looponderdelen worden veelal door de individuele leden onderling afspraken gemaakt om samen te trainen.

Omdat de triathlon samenviel met het Uit!Festival in Almere, was het voor het publiek mogelijk om met een bootje over het Weerwater gevaren te worden om na het fietsonderdeel de start van het hardlopen te bekijken. Tijdens dit tochtje was het mogelijk om te genieten van diverse muziekgezelschappen. Mede hierdoor heeft ze in het publiek veel kennissen en vrienden in het publiek kunnen ontwaren, wat een stimulans was om door te zetten. Het fietsonderdeel ging ook voortvarend: evenals bij het zwemmen boekte ze hier tijdwinst op het van tevoren vastgestelde schema.

De overgang van het zwemmen naar het wielrennen was al zwaar, maar die tussen het wielrennen en het hardlopen viel nog zwaarder. In de aanloop naar 8 september had Linda de weersvoorspellingen goed in de gaten gehouden. Omdat het een warme dag leek te worden, heeft ze in de week voor de triathlon meer gedronken dan ze normaalgesproken doet. Waar ze zich normaalgesproken beperkt tot thee en water, nam ze ook geregeld vruchtensap. De organisatie van de triathlon had zich bijzonder goed van haar taak gekweten: bij de marathon werd na elke 2½ kilometer water, sportdrank en cola aangeboden.

De marathon was verdeeld in vier ronden, waarbij in elke ronde een zogenaamde “coachpost” was opgenomen, waar ook “eigen” etenswaren/dranken aangereikt mochten worden. Deze post werd door Linda benut om zich te laten voorzien van gels. De eerste twee ronden verliepen goed, maar vervolgens kreeg ze last van misselijkheid. Om deze tegen te gaan, nam Linda cola aan, waarvan ze had vernomen dat dit de misselijkheid bestrijdt. Of dit de reden was, weet ze niet, maar de misselijkheid verdween wel en ze finishte in een prachtige tijd van 11:00:53, bijna een half uur eerder dan haar planning! Met deze tijd behaalde Linda een vierde plaats in de categorie Dames 40+, een prachtige prestatie, die ze na haar finish kan vieren met haar (schoon)ouders, man en kinderen.

Als ik haar voorleg dat dit een prachtige prestatie is, meldt ze dat het haar een “onwerkelijk gevoel” geeft, maar ook vervult met trots. In tegenstelling tot veel andere (tri)atleten die voor een eerste keer een prestatie hebben neergezet, is Linda’s doel niet om volgend jaar weer een hele triathlon te volbrengen. Ze wil zich eerst concentreren op de verbetering van haar tijden op de kortere triathlonafstanden.

The post Linda Nagel-toptrainster G-atletiek én toptriatlete appeared first on Av Spirit Lelystad.