Op zaterdag 11 september was het geweldig weer met de hele dag een strak blauwe hemel. De Monch, Eiger en Jungfrau schitteren met hun besneeuwde toppen in de zonneschijn.

Onder de toppen van deze bergen ligt de  finish op een hoogte van 2.100 meter. <

In alle vroegte zitten de treinen (gratis voor deelnemers) al vol met atleten richting Interlaken. Om 9.00 uur gaan ca. 4.600 deelnemers beginnen aan de 18e editie van deze marathon. Zij hebben 6.30 uur de tijd om de finish te halen, hoewel je wel de limieten moet halen die op bepaalde afstanden gelden anders wordt je al voortijdig uit de race gehaald. Na een plaatselijke ronde verlaten we de stad. In alle dorpen waar we doorkomen wordt voor een geweldige sfeer gezorgd, muziek, veel toejuichingen en als favoriet natuurlijk, in alle ‘formaten’ de Zwitserse koebel. In Lauterbrunnen ligt het halve marathonpunt en tot dan hebben we te maken met slechts een stijging van 230 hoogtemeters ofwel het eenvoudigste gedeelte. Na een korte stop om een trein te laten passeren (kan ook gebeuren)  kom ik onze clubgenoot Sjaak Meijberg tegen en gezamenlijk vervolgen we onze weg.  De halve marathon wordt bereikt in 2.03.27. Nu nog twee vlakke kilometers en dan moet de ‘muur’ van Wengen worden bedwongen, bijna 500 hoogtemeters in ca. 4 kilometer. Dit pad gaat als een spriraal steil omhoog en dat hakt er behoorlijk in. Ik bereik Wengen. Hier ligt het 30 kilometerpunt en bij de plaatselijke rondgang kan ik wat herstellen. Van hieruit gaat het alleen nog maar omhoog en is het de kunst nog enigszins hard te lopen, maar voor de meesten is dit niet weggelegd en wordt het (stevig) wandelen. Je ziet hier nu de grote tijdsverschillen ontstaan. Ook bij de toppers. Gingen op het ‘vlakke’ deel nog twee Kenianen voorop, bergop worden zij er finaal afgelopen. Ook Kenianen hebben dus hun beperkingen.  

We bereiken 'Wixi’ op 38 kilometer, vanaf hier volgen we een rotsachtig bergpad naar het hoogste punt. Je weet dat dit nog bijna een uur gaat duren en voor je zie je een kilometers lang lint van lopers over het pad naar boven zwoegen. Inmiddels zijn al veel lopers afgehaakt met krampverschijnselen, ondanks de vele verzorgingsposten waar je gemasseerd kan worden

Uiteindelijk bereiken we het hoogste punt op 2.205 meter en nu nog een km licht afdalen naar de finish. Op de Kleine Scheidegg heeft zich, mede door het prachtige weer,  een grote mensenmassa verzameld en zo wordt het voor iedereen glorieus finishen. 

Ik finish in een tijd van 5.47.47. Vooral bergop toch de nodige tijd ingeleverd ten opzichte van twee jaar geleden. Maar bij dit soort marathons is je tijd niet bepalend maar het plezier en de gehele sfeer onderweg is genieten en ook een beetje afzien (hoort er wel bij). Het berglopen blijft altijd weer fascinerend.

Nu nog naar beneden met het treintje van de WengerAlpbahn die op deze dag een topdrukte heeft te verwerken. Dit is het enige vervoermiddel om bij de finish te komen. (Of natuurlijk hardlopen of wandelen)

Sjaak eindigde uiteindelijk in een zeer goede tijd van 5.25.29. 

Ter info de tijd van de winnaar 2.56.46  en de winnares 3.33.45.

Website Jungfrau Marathon