In het weekend van 23 & 24 februari heb ik meegedaan aan het NK indoor voor junioren, en daar gingen wij met hoge verwachtingen naar toe!

Allereerst mijn special thanks aan mijn ouders, zus, trainers, Patrick, Farah en Alex, die mijn support waren dit weekend.
Ook bedank ik mijn trainingsmaatjes in Zwolle en Lelystad en de trainers bij Spirit zonder wie ik nooit op dit NK had kunnen staan.

Na eind januari een PR van 7.25 op de 60m gelopen te hebben besloot ik dat ik op de 60m zou starten, mijn 22.87 op de 200m (3e op de jaarranglijst van heel Nederland) had mij al ingegeven dat ik op de 200m zou starten.
23 februari was dag 1 van het NK, de 60m en met een 9e inschrijftijd toch wel kansrijk!
Na een goede nachtrust ging ik 2 uurtjes treinen via Zwolle naar Apeldoorn samen met mijn ouders.
Eenmaal aangekomen had ik nog 2,5 uur tot de eerste start en ben dus maar lekker gaan rusten en mijn trainer op gaan zoeken.
Na het melden bij het meldbureau, wat anderhalf uur voor de start moest gebeuren, ben ik aan de warming-up begonnen en de eerste mentale voorbereidingen gedaan.
Een kwartier voor de start zaten we dan in de callroom en ik was zenuwachtig!!

Dat was dan ook te merken aan mijn start tijdens de race.
Daar was ik zo zenuwachtig dat toen er werd afgeschoten voor een valse start ik er honderd procent zeker van was dat ik hem had gemaakt, ik kon wel door de grond zakken!
Ik was dan ook erg opgelucht dat de valse start niet van mij was en de wedstrijd kon vervolgen, een 4e plaats in 7.33 was genoeg voor de halve finales.
Dan is het wachten op die halve finales.

Na een beetje ingelopen te hebben en wat rekken en strekken nog wat versnellingsloopjes gedaan en weer naar de callroom gegaan.
Een korte warming-up, de spieren stonden immers al op spanning na de series.
In de callroom zaten we er ontspannen bij, de zenuwen uit race 1 waren helemaal weg!
Helaas mocht dat niet baten.
Een waardeloze start en kramp in de hamstring na een paar passen verhinderden mij een goede race te lopen, een tijd van 7.53 en verreweg een laatste plaats in mijn serie (ik kwam hinkelend over de finish van de kramp) was zeer teleurstellend.
De trainer kwam gelijk naar mij toe omdat iedereen scheen te denken dat ik mijn hamstring had gescheurd, gelukkig was het slechts kramp en de masseur heeft daarna wonderen verricht!

Special thanks to Farah en Alex die deze dag kwamen kijken!!

--
Dag 2:
Op dag 2 stond de 200m op het programma.
Met een 4e inschrijftijd waren de kansen heel groot op een medaille en van te voren had ik hier dan ook op ingezet.

Deze dag gingen we met de auto en dat was ook een stuk aangenamer (zeker met de sneeuw).
Na het melden, warming-up en de nodige leuke gesprekken met de concurrentie naar de callroom gegaan.
Heel fijn kunnen praten met mijn grootste concurrenten die ik inmiddels als vrienden on-track beschouw.
In de series was ik ingedeeld in baan 5, vervelend om in te starten aangezien de rondbaan niet plat is maar in een behoorlijk hoek ligt, het is immers maar 200m lang in plaats van de 400m banen die outdoor liggen.
In laan 6 zat de Nederlands kampioen van vorig jaar om dit onderdeel, Noah Heijnen, een mooie uitdaging!
Een redelijke start en consistente race zorgen voor 23.08 en een 2e plaats achter Noah in mijn serie, hier was ik niet volledig gerust op.
Eenmaal op de tribunes hoorde ik dan toch het goede nieuws: ik was geplaatst voor de finale!!!
Happy als ik was ben ik lekker gaan rusten.

De warming-up voor de 2e race was kort maar krachtig, ik wist dat ik niet veel mocht verwachten van de finales want ik had laan 1 geloot, vanwege de ongelofelijk scherpe bocht is het onmogelijk om met onze snelheden (meer dan 31 km/u) goed te lopen.
Desondanks ging ik er volledig voor!
In de callroom was het alleen maar lachen en blij zijn.
Enkele meisjes die vrijwilligers waren in de callroom zijn ook mensen uit mijn trainingsgroep bij PEC 1910 in Zwolle, de vereniging waar ik tegenwoordig voor uit kom.
Dit gaf een geruststellend gevoel.
Wat gezegd mag worden is dat we met zijn allen verbaasd waren over de ongelofelijke race van Jurre Wildschut die Nederlands kampioen werd bij de junioren B, die we op een scherm konden zien, en toen was het onze beurt.

Eén voor één werden we voorgesteld nadat we achter de blokken stonden, ieder met zijn eigen verhaal.
Simon Blok, Maarten Stuivenberg, Noah Heijnen, Joshua Gul, Billy de Walle en ikzelf, Michael Hooper, daar stonden we!
En ik had er zin in, een goede start positioneerde mij naast Billy maar de scherpe bochten verhinderden dat ik kon doorversnellen.
Op het laatste rechte stuk was ik dan echt helemaal kapot en kwam als 6e over de finish in 23.25, geen geweldige tijd.
Enkele seconden dacht ik erover na maar ik was dan toch heel tevreden met het resultaat, 6e van Nederland!!
En blij was ik ook voor Simon, Maarten en Noah die de medailles mochten verdelen in die volgorde, want die maakten er een spectaculaire race van waar ik zelf helaas amper deel van uitmaakte.
Met een tevreden gevoel ben ik huiswaarts gekeerd.

Op naar het NK junioren in Eindhoven komende zomer en dan die medailleverwachtingen WEL waarmaken!

Michael Hooper