Zoals de meeste weten ben ik zo’n half jaar geleden met trainen begonnen om de Mount Ventoux 1, 2 of 3 keer te beklimmen. Het doel hiervan was geld in te zamelen voor Nationaal MS Fonds.

Zie  www.klimmentegenms.nl

Gedurende de voorbereidingen hebben we met het weer veel koude momenten gekend met veel regen, sneeuw en wind. Desondanks is de voorbereiding toch goed verlopen met verschillende tochten in de Ardennen. Op maandag 20 mei was de grote dag waarop het moest gaan plaats vinden. We zijn op woensdag 15 mei vertrokken per auto naar Frankrijk naar onze camping. Gedurende de hele reis (1200km) hebben we slechts 15 minuten droog weer gehad. Met oponthoud in België door files en in Frankrijk door omleidingen. Na aankomst op de camping zijn we na wat eten en drinken lekker gaan slapen. Bij het wakker worden regende het nog steeds maar “s middags werd het even droog. We zijn toen lekker los gaan fietsen en hebben een rondje van 60 km gefietst met zo’n 600 hoogtemeters. De dag daarna (vrijdag) stond in het teken van het beklimmen van het zwaarste gedeelte van de klim. Dat betekende starten in Bedoin en 6 km berg op fietsen naar het bos waar ons 10 km met een steigingspercentage van 10% lag te wachten. Gedurende deze klim ben ik 3 x gestopt omdat mijn hs de 180 bereikte. En omdat ik niet wilde forceren voor maandag wilde ik die dus laten zakken. Boven hebben we toen een heerlijk kopje koffie gedronken om vervolgens in de stortregen af te gaan dalen. Tijdens de afdaling begon de fiets heel raar te doen. Het bleek dat we het zo koud hadden dat we zaten te trillen op de fiets van de kou. In deze afdaling heb ik een set achterremblokken  verbruikt. Dit komt dan door water en zand wat tussen velg en remblokken terechtkomt in combinatie met de hoge snelheden die je hier en daar bereikt. In dergelijke omstandigheden is 60km per uur erg hard en gevaarlijk. We kwamen vervolgens  steen en steenkoud en klappertandend bij de auto. We zijn toen zo snel mogelijk en half onderkoeld naar de camping gereden voor een lange warme douche. Op zondag hebben we met 20 man een trainingsrit in de omgeving gereden met een klim van 12 km daarin. Het doel was om het niet te snel te doen. Achteraf blijkt dan altijd dat het sneller is gegaan dan vooraf bedoeld.

Als je dan in zo’n groep rijdt merk je dat iedereen toch wel gespannen begint te worden over wat komen gaat. Ik ben ’s avonds, nadat ik alle voorbereidingen had getroffen, proberen te gaan slapen. Dit ging dan ook moeizaam. De start was om 07.00 uur in Malaucéne waar vanaf 06.00 uur verzameld kon worden. De camping lag zo’n 10 km van de start. We zijn met een groepje van 6 fietsers van de camping naar de start gefietst zodat we enigszins warm waren gefietst. Vanuit Malaucéne begint de klim dan ook direct. Tijdens het fietsen op deze dag merk je dat het veel emoties los maakt bij verschillende (veel) deelnemers. Ik was rustig begonnen en ook zo naar boven gefietst. Op de top lag sneeuw en op het wegdek hier en daar ijs. Voorzichtigheid geboden dus. Op de top was het dan ook slechts 0 graden. Na een jas aangedaan te hebben ben ik afgedaald naar Bedoin. Daar ben ik beneden aangekomen en had het steen steen en steenkoud. Na zo’n 15 minuten stond ik nog letterlijk te klapperen van de kou. Desondanks ben ik zoveel mogelijk gaan eten totdat ik tegen het misselijke worden aan zat en begon vervolgens aan de zwaarste klim van de dag. De 10 km van 10% was echt killing omdat je al een klim in de benen had. Bij het bereiken van de top was ik dan ook echt kapot. Ik kan me niet herinneren wanneer ik zo heb afgezien. Wel had ik mijn les van de 1^ste afdeling gehad en heb me boven dan ook warmer aangekleed voor de afdaling van 27 km naar Sault. Bij aankomst in Sault vroeg ik wat de kortste weg naar de camping om de berg was. Die bleek zo’n 50 km te zijn. Ik besloot toen om na zo’n 20 minuten weer aan de laatste klim te beginnen. Deze klim is de langste maar wel de makkelijkste. De eerste 10 km waren zwaarder dan de daarop volgende 10km. Daar kon ik me zelfs enigszins herstellen en reed ik op het laatst weer een lekker tempo. Aangekomen bij Chalet Reynaerd besloot ik om ook de laatste 6 km naar de top nog te fietsen omdat ik waarschijnlijk niet meer in de gelegenheid kom om deze berg ooit nog 3 x te beklimmen op 1 dag. De laatste 6 km naar de top ging de derde x dan ook makkelijker dan de 2^de x. Dat is dan denk ik te danken aan de voorbereidingen.  Bij het voor de derde x bereiken van de top, gaat er dan ook een fantastich gevoel  door je heen.  En door wat je deze dag allemaal gezien, gevoeld en beleefd hebt, besef je dat je een geweldige prestatie hebt volbracht.

Met deze sponsorfietstocht heb ik met team Mo, ( 3 fietsers, waarvan er 1 is afgevallen door blessures) zo’n € 4000,- bij elkaar gefietst. Het totale bedrag staat nu op zo’n € 300.000,-. Dit bedrag komt geheel ten goede aan het Nationaal MS Fonds.

Via deze weg wil ik dan ook alle sponsoren bedanken voor hun bijdrage. Het is voor mij een ervaring voor het leven.

René Ester