Ruim vier maanden na de NK 10 km in 2013 werd deze NK in Schoorl georganiseerd.  Na een lichte achillespeesblessure wilde ik mezelf weer eens testen. In 2013 had ik in Schoorl de 30 km gelopen en toen een Nationaal Record V65 neergezet.

‘s Morgens reden we in de stromende regen en met flinke windstoten over de dijk naar Schoorl.
Dit is niet mijn weer. In Schoorl moesten we nog minstens twee km lopen naar de bomvolle sporthal. De lopers van de halve marathon en de 30 km kwamen al weer terug. Richting start regende het nog  steeds. De snelle mannen startten als eersten. Daarna de snelle vrouwen, dan de veteranen en daarna de recreanten. Acht minuten na de eerste start mocht ik starten. Eerst een stuk door het dorp en dan de duinen in. In het begin kon ik Trees Rutten al achter mij laten en Marianne Knapen kon ik 2,5 km volgen daarna versnelde zij en liepen we omhoog de duinen in. Ik vond het zwaar. Af en toe kreeg je de wind volop tegen, maar ook wel mee. Onderweg waren er bandjes aan het spelen en in het dorp was het gezellig druk. Uiteindelijk bereikte ik in een brutotijd van 49:28 (de klok stond op 52:28 vanwege de verschillende starttijden) de finish, dat was anderhalve minuut langzamer dan vorig jaar.

Nu snel terug naar de sporthal voor de prijsuitreiking en afwachten of ik in de prijzen was gevallen. Dit keer begonnen ze bij de hoogste categorie vrouwen en ja, ik werd als eerste opgeroepen, derde bij de V65. Wat ik vooruit had ingeschat was gelukt. Els Raap en Marianne Knapen zaten voor mij, dit zijn snelle baanatleten. Met alle kampioenen op het podium werd het Wilhelmus gespeeld. Je voelt je zo een echte kampioen. Met bloemen en een bronzen medaille konden we nog twee km teruglopen naar de auto. Nu maar weer voorbereiden voor de NK halve marathon over 4 weken tijdens de CPC-loop.

Ria van Weezep