Een terugblik op een rijke bijdrage aan AV Spirit van een bijzonder mens

De ALV van woensdag 19 juni jongstleden heeft unaniem de voordracht van Koen van Gelder als erelid positief beantwoord. Met een ongekende opkomst van leden heeft Koen van voorzitter Jeffrey Fernhout het erelidmaatschap in ontvangst mogen nemen. Ondanks de jonge leeftijd van Koen laat onderstaande biografie ontzettend veel onderbouwing zien voor de voordracht en de instemming met het erelidmaatschap. Koen heeft zich als jonge bestuurder en vrijwilliger de afgelopen 25 jaar op een unieke manier bewezen. En Koen zijn bijdrage gaat altijd gepaard met een bescheiden opstelling. Met zijn rustige en beschouwende aanpak, maar ook zijn interesse in de ander, is hij door de gehele vereniging zeer geliefd. Als bestuur van AV Spirit zijn wij Koen dus enorm erkentelijk en kunnen alleen maar hopen dat zijn bijdrage nog minimaal 25 jaar mag voortduren!

Het komende najaar zal Koen’s erelidmaatschap, naast dat van de andere ereleden, een plekje krijgen in de kantine van AV Spirit.
Koen is lid sinds 1987 (hij was toen 7 jaar).

Onderstaand Koen’s AVSpirit-biografie in de ‘ik-vorm’:

Hoe het begon - 2000

Ik (Koen) liep, zoals nog steeds, in de groep AB-senioren. Ik was iets van 20 en ik vond dat er in het bestuur maar weinig aandacht was voor de jeugd en het talent wat er toen was. Mijn vader kende de toenmalige voorzitter, Berend Doorten (vorig jaar overleden) goed en heeft hem getipt. Als broekie begon ik, naïef & enthousiast, onbehouwen maar energiek.

Ik startte in het bestuur met Berend als een soort mentor. Na een half jaar stopte de secretaris (Kees van Wijk, loopt nog steeds bij Ruud) en men vroeg of ik dat niet wilde doen. Het paste me wel. Ik vind het wel fijn om vanuit de achtergrond te acteren. Als secretaris bouwde ik systemen voor bijv. het inboeken van post (was toen nog ongeveer alles). Ik zie dat ik in februari 2001 mijn eerste vergaderverslag heb gemaakt.

Het bestuur

In het bestuur was ik kritisch op dingen die niet snel genoeg gingen.... ik leerde langzaam dat dit u eenmaal zo werkt. Ik was vrijgezel, en bestede alle tijd die ik naast werk/school had aan Spirit. In de vakantie schilderde ik de toenmalige wedstrijd keet en was ik ongeveer overal bij betrokken.

Het bestuur was in die tijd bezig met de uitbreiding van het clubhuis maar ook met verantwoord alcoholgebruik en een vertrouwenspersoon.

Berend Doorten stopte na de uitbreidingsplannen (zie verder), een periode die erg intensief was geweest. Hij werd opgevolgd door Piet de Lange en toen Piet vertrok vond eenieder het logisch dat ik als jongen van een jaar of 25 de voorzitter werd. Dat deed ik toen maar..... maar een ambitie van mij was het nooit. Uiteindelijk was ik 6 jaar secretaris en 3 jaar voorzitter.

Na 9 jaar bestuur (3 termijnen) merkte ik dat de motivatie minder werd, en dat ik ook te routinematig ging denken. Dat was ook een signaal om een stap terug te doen. Ik denk dat je mensen kan demotiveren als je te veel op routine gaat handelen. Ik trok mij terug, Evert van de Beek nam het over. Daarbij leerde ik Judith kennen in 2007. Dit betekende dat er ook andere activiteiten op mijn pad kwamen.

In mijn laatste jaren maakte ik samen met Ada de Jong een handboek met daarin alle procedures, etc. die binnen Spirit bestonden. Ik weet niet wat daar ooit mee gebeurd is.

Clubhuis - 2004

Het meest trots ben ik op de uitbreiding van het clubhuis (hoge deel). Samen met Berend bereidden we dat helemaal zonder externe adviseurs voor. Ik maakte de tekeningen en berekeningen, we organiseerden de subsidieaanvragen, maakten een voorstel voor de ledenvergadering (de contributie moest aardig omhoog maar het plan werd unaniem aangenomen), gingen in gesprek met een aannemer en na afloop organiseerden we, samen met Piet de Lange, ook een zelfwerkzaamheidsplan waarbij vele vrijwilligers de afbouw verzorgden. Ik zie mezelf nog zitten bij Berend op zolder, tekeningen op tafel en uiteindelijk een biertje.

Naast de uitbreiding maakten we ook de extra toiletgroep die nu op wedstrijden wordt gebruikt en werd de kantine voorzien van een ander plafond.

Ik leerde ook het belang van de externe contacten kennen. Berend kende de wethouders en stond in goed contact met het Sportbedrijf. Dit soort relaties helpen je bij dit soort projecten.

Achteraf was het wel een beetje waanzin, ik besteedde in die tijd ongeveer 32 uur per week aan de vereniging maar wel met veel plezier!

Gehandicapten sport & special olympics, NK Atletiek - 2003 en 2005

In 2002 zat ik samen met de initiatiefnemers van de G-atletiek in een werkgroep die in samenwerking met de provincie de huidige G-groep opstartte. De groep is nooit 100% van de grond gekomen maar vond dus zijn oorsprong in 2002.

In 2003 organiseerde we samen met HAVAS uit Almere de Regionale Special olympics. Dat trok ik samen met Rene Geerdink (vader van Mirjam Geerdink, Rene is helaas overleden).

In 2005 resulteerde dit in de organisatie van een NK voor mensen met een beperking op onze accommodatie. Daar zat ik ook in de organisatie, samen met Freek en René. Het evenement werd een succes, ook voor Spirit omdat ik met wat creatief begrotingsbeleid best wat mooie subsidies wist te regelen om veel materiaal te vervangen.

40 jaar Spirit en Gooi en Eemland circuit

10 jaar geleden bestond Spirit 40 jaar. Ik werd gestrikt voor de werkgroep om dit te organiseren. We combineerden de clubkampioenschappen met een wedstrijdcircuit waar Spirit aan deelnam. Enkele omliggende verenigingen organiseerden instuifwedstrijden en Spirit nam deel aan dat circuit. Het werd niet echt een succes omdat mensen Lelystad altijd erg ver vinden.

Zeebodemloop

Toen ik uit het bestuur was gegaan trad ik wel toe tot het bestuur van de Zeebodemloop als vrijwilligerscoördinator. Ik deed dat een jaar of 3. De organisatie in Lelystad was lastig. De inspanningen waren enorm, het aantal deelnemers bleef beperkt en gemeente Lelystad evenementen met bootjes belangrijker. Het is jammer dat het evenement is gestopt maar je hebt gewoon onvoorwaardelijke steun nodig van de gemeente (niet eens alleen financieel) om dit soort evenementen te regelen.

Overigens was ik al sinds mijn 15e vrijwilliger. Ik zie mijzelf nog wel zitten op een drankpost op de Oostranddreef, waar Floris Rozendaal dan als het helemaal klaar stond altijd vond dat het net anders moest. En legendarisch waren de feesten achteraf met in de hoogtijdagen een optreden van ‘De Kast’ op de Meent.

TC

De TC was eigenlijk ter ziele nadat René Geerdink zich had teruggetrokken.
Onder begeleiding startten Freek, René Ester en ik deze opnieuw op. Ik deed de wedstrijden, Freek de accommodatie en René de trainers. Het was vooral ook heel gezellig. Met René kon ik heel goed bitterballen eten. Ik organiseerde alle wedstrijden, maar wel vooral alleen en uiteindelijk stopte ik omdat ik me vooral irriteerde aan het altijd zeuren van sommige mensen van andere verenigingen terwijl we in die tijd echt de perfecte wedstrijden neerzette. René Ester stopte helaas ook. De laatste wedstrijd organiseerde ik in 2017. Elske nam het enkele jaren over, doordat er problemen waren met de baan was het aantal wedstrijden wel minder.

Overigens zat ik ook al eerder in de TC als bestuurslid zodat de onderlinge interactie verbeterde. In mijn archief zie ik dat ik al die jaren de vergaderingen van de TC notuleerde. Dat was ik vergeten.

Activiteitencommissie

Toen ik het bestuur zat was er ook een actieve activiteitencommissie. Ik nam daar namens het bestuur aan deel. We gingen op kamp en regelden BBQ's. Het was een interessante club ouders bij elkaar. Ik heb ze nog wel eens geprobeerd te vinden op internet omdat ik heel benieuwd ben naar wat er van hen geworden is. Juist deze mensen waren soms niet altijd makkelijk maar juist daarvan leerde ik denk ik het meest. Ik zie dat ik tot 2006 betrokken was.

Ledenadministratie

In 2004 kwamen we er achter dat de ledenadministratie niet op orde was. We verdeelden de administratie. Ik deed het financiële deel en een ouder het invoeren van de leden. Toentertijd was dat nog handwerk. Om de incasso bestanden voor de bank te maken programmeerde ik een EXCEL waarmee het CLIEOP bestand wat toentertijd nodig was kon worden gegenereerd. Tevens bouwde ik in EXCEL een systeem waarmee alle facturen automatisch konden worden gemaakt. In die tijd werden de facturen nog per post verzonden.

Later kwam er een pakket waarin leden online konden aanmelden. Dit scheelde erg veel tijd, vanaf die tijd doe ik de ledenadministratie alleen. Vergeleken met 20 jaar geleden is er veel veranderd. De koppeling met de boekhouding is geautomatiseerd, leden melden online aan en de correspondentie gaat allemaal per mail en grotendeels vanzelf. Daarnaast moesten we vroeger alle mutaties aan de atletiekunie melden, ook dat gaat inmiddels vanzelf.

Spiritueel

Vroeger hadden we een clubblad. Ik organiseerde de verspreiding en bezorging daarvan. Dit had immers een relatie met de ledenadministratie. De Spiritueel bestaat al even niet meer. De laatste jaren maakte Rob Salomonsen de Spiritueel.

Jury en scheidsrechter

In het systeem zie ik dat ik vanaf 1 januari 2001 een jurydiploma had. In 2004 en 2005 heb ik de aantekeningen voor scheidsrechter behaald. In die tijd hielp ik ook vaak als jurylid op NK's maar ook samen met Freek Warners, Bart en Mark Zoethout op het WK-atletiek voor mensen met een beperking te Assen in 2005. Dat was een bizarre ervaring.

Als scheidsrechter kon je je in die tijd laten beoordelen zodat je uiteindelijk op een nationaal niveau kon gaan acteren. Al vrij snel was ik scheidsrechter op nationaal niveau. Ik heb dat niet heel lang gedaan. Ik vond het erg intensief, het waren vaak hele weekenden en de kwaliteit van de juryleden vond (en vind) ik som erg matig (niet bij Spirit). Ik ben er in 2012 mee gestopt. Sindsdien doe ik enkel nog jurywerk, met name op de competitie als meegaand jurylid. Daarnaast heb ik nog diverse juryopleidingen verzorgd. Het is vreemd dat de Atletiekunie dat nog toestaat omdat ik formeel dus enkel nog regionaal scheidsrechter ben.

Werkgroepen - Atletiekunie

De atletiekunie ontwikkelt soms nieuw beleid. Ik heb namens Spirit deelgenomen aan een werkgroep over de juryopleidingen. We hebben in deze werkgroep nieuwe opleidingsmethoden uitgewerkt die meer uitgingen van de praktijk. Ik weet er eigenlijk niet zoveel meer van maar wel dat de vergaderingen op Papendal waren, in de avond. Dat was altijd een latertje.

Bijzondere ontmoetingen - tot slot

Ik ben best jong, 44 jaar, maar ik heb de eer gehad om met bijzondere mensen te mogen werken:

• Rob en Corrie de Vries (overleden). Zij zorgden jarenlang voor de kantine en de inkoop daarvan. Corrie werkte vroeger in de boekhandel op het station en daar kwam ik haar op de hele vroege ochtend dus wel eens tegen.
• Floris Rozendaal, waar het plein voor het gebouw naar is vernoemd. Floris was altijd bij alle evenementen en wedstrijden van zowel Flevodelta, Spirit als AV NOP. Onvermoeibaar sleurde hij met materialen, zette hij altijd alles klaar en ruimde hij ook alles weer op. Uiteindelijk ging het niet meer, en volgens mij woont Floris nu ergens onder begeleiding. Na de wedstrijden dronken we overigens vroeger altijd een biertje met de vrijwilligers. We noemden dat 'het biertje van Ruud, de toenmalige penningmeester'. Dit waren waardevolle momenten.
• Piet de Lange. Piet was er vanaf het eerste begin van AV Spirit bij. Ik herinner me dat in 2001 achter bij zijn bedrijfsruimte de keet van het toenmalige wedstrijdsecretariaat schilderde. De keet was na de uitbreiding van het clubhuis niet meer nodig maar moest voor 2004 altijd met een trekker naar Spirit worden gebracht. Piet regelde dit altijd.
• Ebo Kasemier (overleden). Ebo was de evenknie van Floris en jarenlang een soort beheerder van de materialen. Hij zorgde dat alles er netjes bij stond en was na zijn pensioen regelmatig bij Spirit te vinden. Ik ben nog op zijn pensioenreceptie geweest. Het zou best mooi zijn als we weer ergens een pensionado vandaan zouden toveren om klusjes te doen.
• Rene Geerdink (overleden). Het meest intensief heb ik altijd samengewerkt met Rene. Ook hij besteedde veel te veel uur aan Spirit bij de organisatie van vooral wedstrijden maar ook het verzorgen van de trainers. René is ooit begonnen met het in de kleren steken van trainers, en uit zijn tijd stamde het vergoedingenbeleid dat er nu volgens mij nog steeds is. In die tijd zat ik ook in de TC (dus een andere samenstelling). René stopte abrupt met al zijn activiteiten voor Spirit.
• Ria en Teun Vis - dit stel kwam uit Bergen op Zoom. Beide waren al trainer en gingen bij de jeugd aan de slag. Samen waren ze jarenlang het boegbeeld van de jeugdtrainers. Ik heb veel met hen samengewerkt en ook zelf bij Teun getraind. Ook organiseerden ze kampen bij andere verenigingen waar dan een wedstrijdelement in zat. Ik ging vaak mee. Ria stond aan de basis van de G-atletiek. Ik weet eigenlijk niet meer waarom beiden zijn gestopt.
• Berend (overleden). Zie memoriam op de website.
• René Ester. Jarenlang was René de trainerscoördinator. Ik ben veel bij hem thuis geweest voor vergaderingen die altijd eindigden met. Volgens mij heb ik weel eens tot 2 uur in de nacht bij René in de tuin gezeten. René is uiteindelijk helaas gestopt. René was trambestuurder in Amsterdam, ik vind dat nog altijd een interessant beroep.

• 

  Herman (overleden) en Annie Sluijter. Herman was starter en had een statige snor. Het was ook een statige man die niet altijd even makkelijk was. Als starter was hij wel legendarisch en hij had ook grote internationale wedstrijden op zijn naam staan. Herman was ook vrijwilliger bij de Zeebodemloop en startte altijd de oldtimerdag. Toen Herman overleed heeft Judith zijn startwapens overgenomen. Deze waren keurig onderhouden. Pas vorig jaar zijn deze wapens overgedragen aan Nick. Van zijn begrafenis herinner ik mij nog dat heel startend Nederland daar was. Herman werd binnen de atletiekunie gezien als een boegbeeld en iedereen kende hem.

Atleet

Al die tijd deed ik ook nog iets aan atletiek. Nog steeds al mag dat geen naam hebben. Ik heb geen talent, wel liep ik rond 2004-2006 snelle tijden op de 300, 400 en 800 m. De jongens in mijn groep bijten zich er nog steeds op stuk.

Conclusie

Super leuk om dit eens voor mezelf te achterhalen. Als ik terug kijk dan deed ik zeker de eerste jaren teveel en dat is niet altijd goed omdat het niet altijd werkt om gaten dicht te lopen die anderen laten vallen. Als er immers geen issues zijn dan komen er ook niet zomaar nieuwe vrijwilligers. Wat dat betreft zou ik dat nu wel anders doen!